Historia

„Niema na całem wybrzeżu drugiej takiej miejscowości. Wejście do Pucka strzeże w dostojnem odosobnieniu, na umiejętnie wybranem miejscu, przystań rybacka, rzucona na tło monumentalnego gmachu kościoła i kilku drzew, zmusza przechodnia do niemego podziwu. Naturalny wdzięk otoczenia owiany niewymownym urokiem serdecznej prostoty – wywołuje cichy zachwyt, ukojenie i upojenie pięknością”  A. Świerkosz, Puck. Najstarszy gród nad Zatoką Pucką, Puck 1934.

Puck z charakterystyczną sylwetką, piętrzącego się ponad dachami domów, gotyckiego kościoła oraz dobrze zachowanym do dziś średniowiecznym układem urbanistycznym, było miejscem, które po wielokroć w swej przeszłości odgrywało znaczącą rolę w historii Polski. Burzliwe dzieje miasta i kulturę kaszubskiego ludu można poznać odwiedzając Muzeum Ziemi Puckiej, którego historia zaczyna się w 1970 r., gdy w Pucku powołano placówkę pod nazwą Stacja Gromadzenia Dóbr Kultury i Upowszechniania Wiedzy o Regionie. Jej celem było prowadzenie badań naukowych oraz gromadzenie obiektów zabytkowych związanych z regionem. W 1975 r. otwarto Dział Etnograficzny, rok później Historyczny, a w końcu lat 70-tych Archeologiczny w związku z badaniami podwodnymi w Zatoce Puckiej. W 1973r. w budynku dawnego „Szpitalika” otwarto pierwszą ekspozycję poświęconą kaszubskiej kulturze ludowej. Miasto na potrzeby rozwijającej się placówki przekazało budynek kuźni przy ul. Bogusława oraz kamienicę w rynku.

Dorobek naukowy Stacji oraz jej działalność oświatowa były powodem nadania w 1980r. statusu MUZEUM ZIEMI PUCKIEJ. W 1982 r. w związku z budową elektrowni nad J. Żarnowieckim powierzono MZP tworzenie skansenu w Nadolu. „Zagroda Gburska” w Nadolu i „Kamienica Mieszczańska” w Pucku zostały udostępnione do zwiedzania 23.06.1987 r. W ten sposób powiększyły się możliwości wystawiennicze. I tak w Kamienicy prezentowane są wystawy dotyczące przeszłości Ziemi Puckiej i Pucka, w Szpitaliku ekspozycje etnograficzne związane z małomiasteczkową warstwą rzemieślników, a w Nadolu odtworzono obraz życia zamożnej rodziny wiejskiej.

W trakcie uroczystości 30-lecia Muzeum obchodzonych 06.11.2000 r. nadano placówce imię zasłużonego dla Kaszubów mieszkańca tej ziemi Floriana Ceynowy.

W 2013 roku Muzeum przejęło pieczę nad zabytkową willą gen. Józefa Hallera we Władysławowie. Obecnie obiekt stał się oddziałem muzeum – „Hallerówka”.

Przeprowadzone w latach 2010 – 2013 prace modernizacyjne w kompleksie „Szpitalika„ zaowocowały otwarciem 18 maja 2014 roku nowej ekspozycji stałej, której trzon stanowi prezentacja zbiorów etnograficznych.

Aktualnie muzeum realizuje budowę Muzeum gen. Józefa Hallera we Władysławowie-Hallerowie oraz budowę „Zagrody kaszubskiej” w Ostrowie przy ulicy Zabytkowej. Nowy oddział  budowany jest w oparciu o rekonstruowany XIX-wieczny czynszowy budynek mieszkalny wraz z całą zagrodą. W obrębie założenia powstanie sala edukacyjna oraz sala wystawiennicza.

W 2020 roku Muzeum obchodziło 50 lecie istnienia.